Próba Benedicta

Metoda wykrywania cukrów i aldehydów opracowana przez Stanleya Benedicta w 1909. Jest to modyfikacja próby Trommera z użyciem kompleksu kationów miedzi Cu2+.

Jak przygotować odczynnik?

Potrzebujemy:

• 24 g siarczanu (VI) miedzi (II),

• 127 g cytrynianu sodu,

• 70 g węglanu sodu.

0,15 M CuSO4 mieszamy z 0,6 M NaC6H5O7 w 0,75 M Na2CO3. Otrzymujemy 221 g roztworu Benedicta. Odczynnik jest mniej zasadowy od roztworu Fehlinga ze względu na zastąpienie wodorotlenku sodu węglanem. Można go przechowywać rok ze względu na dużą trwałość.

Jak wykonać doświadczenie ?

Trzeba:

221 g roztworu,

200 g aldehydu lub cukru.

Równanie reakcji:

2*63 u + 30 u + 68 u = 142 u + 46 u + 36 u = 224 u

Przeliczamy na gramy:

221 g + 52,69 g + 119,27 g = 249,06 u + 80,68 g + 63,14 g = 392,88 g

Rozlewamy wszystko do 20 probówek lub mieszamy w kolbie o pojemności 500 ml.

Podgrzewamy palnikiem Bunsena albo wsadzamy probówki do łaźni wodnej o temperaturze 100 stopni Celsjusza.

Pozytywny wynik próby

Pozytywnym wynikiem jest pojawienie się czerwonej barwy osadu. Zostanie barwy to wynik negatywny.